Virginia Woolf’un edebiyat dünyasına adım attığı ilk romanı Dışa Yolculuk, 1910-1915 yılları arasında kaleme alınmıştır. Yazarın daha sonraki eserlerinde derinleşecek pek çok temanın tohumlarını barındıran bu roman, özgün üslubu ve karakterleriyle dikkat çeker. Kadın kimliği, bireysel özgürlük, aşk, ölüm ve toplumun katı kurallarına eleştirel bir bakış sunan eser, Woolf’un edebi yolculuğunun başlangıcını simgeler. Romanın merkezinde, Londra’nın dış mahallelerinde halalarıyla korunaklı bir hayat süren Rachel Vinrace yer alır. Babasının gemisiyle Güney Amerika’ya doğru yola çıkan genç kadın, bu yolculuk boyunca hem dış dünyayı hem de kendi iç dünyasını keşfetmeye başlar. Gemide karşılaştığı yazar Terence Hewet ile nişanlanması, Rachel’ın toplumsal normlarla ve bireysel özgürlük arayışıyla yüzleşmesine neden olur. Entelektüel çevrelerle tanıştıkça, kendini ve dünyayı daha derinlemesine anlamaya başlar. Woolf, bu eserinde Edward dönemi İngiltere’sinin toplumsal yapısını, kadınların maruz kaldığı sınırlamaları ve bireyin özgürleşme çabasını incelikli bir dille işler. Aynı zamanda, yazarın ilerleyen yıllarda kaleme alacağı Mrs. Dalloway’in unutulmaz karakteri Clarissa Dalloway de ilk kez bu romanda şekillenmeye başlar. Olağanüstü gözlem gücüyle Woolf, Dışa Yolculuk’ta gençliğin coşkusunu, keşfetmenin heyecanını ve insan ilişkilerinin evrensel boyutunu ustalıkla yansıtır. Otobiyografik izler taşıyan bu roman, Woolf’un içsel dünyasının, düşüncelerinin ve duygusal çalkantılarının bir yansımasıdır. Zamanın ötesine uzanan temalarıyla Dışa Yolculuk, klasikleşmiş Woolf eserleri arasında özel bir yer edinir.